Oefening baart kunst. En dus oefende ik afgelopen week veelvuldig. De ene keer de klemtoon leggend op het eerste deel van het woord, de andere keer op het laatste deel. Het klonk nergens naar. Nee het was beter om het woord in één keer uit te spreken. Niet te nonchalant, niet te hard of schel, gewoon luid en duidelijk. Maar hoe groot was de kans eigenlijk dat het ging lukken? Het mocht de pret niet drukken. Een goede voorbereiding is het halve werk. Met die gedachte ging ik gisteravond naar FC Oegstgeest voor de Ladies Bingo. De kantine bleek bomvol te zitten. Op honderd stoelen zaten enthousiaste vrouwen die wel in waren voor een bingo. En ik dus ook. Mijn groepje had een mooie tafel weten te bemachtigen. Een beetje in de luwte maar wel met uitzicht op de prijzentafel die er goed uitzag.
Na een korte uitleg begonnen we. Nooit geweten dat het zo’n zenuwslopende avond zou worden. De emoties in de zaal en aan onze tafel liepen iedere keer hoog op als er nog maar een enkel vakje open stond in de verschillende rondes die werden gespeeld. Elke keer als we er zelf in gingen geloven riep al iemand in de zaal bingo en konden we fluiten naar onze prijs. Maar de goden waren ons goed gezind. Halverwege de avond vielen we voor het eerst in de prijzen zonder dat ik daar bingo voor hoefde te roepen. En daarna gebeurde het. De start van de nieuwe ronde liep verre van gesmeerd. Net toen ik de hoop dreigde opgegeven ‘ging het lopen’ en kon ik het ene na het andere nummer wegschuiven. Mijn hartslag ging gestaag omhoog. Toen mijn tafelgenoten doorhadden dat ik alleen nog één nummer nodig had, werd het een soort groepsproject. En toen viel mijn nummer. Mijn bingo yell was, al mijn oefeningen ten spijt, verre van luid en duidelijk. Ik gilde en schreeuwde het uit alsof ik de hoofdprijs uit de loterij had gewonnen of een gouden medaille op de Olympische Spelen.
Ietwat beschaamd over mijn uitbarsting liep ik richting de statafel waar de organisatie zat en maakte een andere soort spanning zich meester van mij. Had ik de kaart wel goed ingevuld? Al vrij snel werd duidelijk dat het een goede bingo was. Intussen stond er nog iemand met een volle bingokaart naast me. We moesten dobbelen om de prijs. Ik won en was zielsgelukkig. Vol adrenaline keerde ik huiswaarts. Wat een avond!