Erwin Nypels
Hij was de eerste ‘buitenstaander’ die ik benaderde voor mijn biografie over Elida Tuinstra. Waar begin je als je het levensverhaal van iemand op gaat tekenen? Ik struinde voor een eerste inventarisatie het internet af, bezocht een archief en interviewde een paar familieleden en goede vrienden. De naam die ik tijdens de gesprekken regelmatig hoorde was die van oud-fractiegenoot Erwin Nypels. Hem moest ik zeker spreken. Een mailbericht volgde en ik hield er rekening mee dat het op niets zou uitlopen. Want hoe groot is de kans dat iemand van 89 jaar nog in is voor een gesprek over een ver verleden? Niets was minder waar. Al na een week zat er al een antwoord in mijn mailbox. 'Als u dat nuttig lijkt dan zijn mijn vrouw en ik bereid voor een gesprek' was de eerste zin. Een kleine maand later zocht ik hem thuis op. Hij was goed voorbereid en had vooraf zijn eigen archief geraadpleegd. Het resultaat lag in een mapje op de eettafel waaraan we zaten. Ruim een uur spraken we met elkaar en leerde ik door zijn ogen mijn hoofdpersoon beter kennen maar vooral ook over hun vriendschap.
Foto linksboven: Rob Bogaerts, Nationaal Archief
De eerste ontmoeting was al in 1966 toen Erwin Nypels verschillende keren bij Elida Tuinstra en haar toenmalige partner Hans Wessel thuis kwam om te praten over de nieuwe politieke partij in oprichting: D66. Beide mannen zaten in het initiatiefcomité en later in het oprichtingsbestuur van 1966/1967. Zij was toen nog lid van een andere politieke partij maar meldde zich een jaar later alsnog aan. Partijgenoten van het eerste uur dus. In de zomer van 1977 werden ze fractiegenoten in de Tweede Kamer. Hun werkterreinen lagen ver uit elkaar: zij hield zich bezig met volksgezondheid en justitie en hij met ruimtelijke ordening en pensioenen. Ze vonden elkaar in de visie die ze beide hadden over het bestaansrecht van D66. In hun optiek kon de partij het politieke landschap blijvend verrijken. Niet alleen via democratisering en pragmatisme maar ook door de grondslag liberale vrijheidsrechten en emancipatie van achtergestelde bevolkingsgroepen eraan toe te voegen. Ze schreven ieder artikelen en pamfletten en werkten samen aan stukken. Het lukte ze om de kern van D66 in 2 A-4 te schetsen, een opdracht van de Jonge Democraten, de organisatie die toen net was opgericht en waar Erwin Nypels een belangrijke rol in speelde.
Ach er kwam nog zoveel meer ter tafel. Hij sloot het gesprek af met de woorden: Elida Tuinstra was een zeer inspirerende en interessante vrouw. We hadden daarna nog een paar keer contact via mail. Het gesprek is me altijd bijgebleven. Afgelopen zondag overleed Erwin Nypels op 91 jarige leeftijd. Een inspirerende en interessante man die veel voor de partij heeft betekend en voor mijn biografieproject.