Rotterdam: wat een feest om weer eens in jouw stad te zijn. De laatste keer was alweer meer dan een jaar geleden toen ik met een vriendin een uurtje door Blaak wandelde. Daarna liet ik je links liggen tot afgelopen zondag toen ik met mijn schoonfamilie jouw kant opging om eens wat uitgebreider stil te staan bij al het moois wat je als stad te bieden hebt. Om te voorkomen dat we als kippen zonder koppen rond gingen lopen, hadden we een heuse stadsgids weten te strikken. Niet de eerste de beste: Eveline van Wanrooij is een begrip in Rotterdam.
Ruim vijf jaar gelden won ze als eerste de Tinnen Ananas voor de meest gastvrije Rotterdammer. De jury koos haar destijds vanwege haar kennis en humor. De vriendin die haar nomineerde verwoordde het als volgt: “Hét uithangbord voor onze mooie stad. Combineert humor en enthousiasme met een enorme feitenkennis. Hierdoor ga je nog harder Rotterdams vloeken en word je nog verliefder op deze havenstad. Vanuit alle windstreken weten ze haar te vinden.” Daar is dus geen woord van gelogen.
We liepen twee uur achter Eveline aan terwijl ze vol passie en bevlogenheid vertelde over haar stad. Natuurlijk ging het over Erasmus, de haven, Dudok, het bombardement maar ook over zoveel meer. We passeerden nieuwe en oude gebouwen en kregen de verhalen erover te horen. Ik wist wel dat je de grootste en belangrijkste haven van Europa bent maar nog niet dat je:
• de eerste autovrije winkelstraat in Nederland had
• de beste burgemeester van de wereld hebt
• het grootste kunstwerk ter wereld in de Markthal te bezichtigen is
• de mooiste Mc Donalds ter wereld in het centrum van jouw stad staat
• en niet te vergeten dat je sinds vorige week kunt zeggen dat Feyenoord landkampioen is. We zagen nog de restanten van de slingers op menig lantaarnpaal hangen.
Na twee uur was onze tijd met Eveline echt op en gingen we met een watertaxi naar onze volgende locatie net buiten het centrum. Het was duidelijk te merken dat onze chauffeur ervaren was. We vlogen als het ware over het water en vergaten haast om te genieten van het uitzicht vanaf het water. Eenmaal aan wal stonden we oog in oog met de hoogste toren van Nederland die open is voor publiek: de Euromast. Nooit geweten dat deze in 1960 speciaal is gebouwd ter gelegenheid van de eerste Floriade die in Nederland werd georganiseerd. De Floriade werd gezien als nieuwe vorm van vrijetijdsbesteding en had dat jaar een toepasselijk thema “van kiem tot kracht”. Een tulpenbol heeft nog een hele reis afgelegd ter promotie van het festijn, las ik later. De lift bracht ons naar de top van de Euromast waar we dineerden, ondertussen genietend van het prachtige uitzicht. Al etend kwamen we tot de eindconclusie dat je een prachtige stad bent met een unieke skyline en dat we bij lange na nog niet alles van je hebben gezien. Dat bewaren we voor een volgende keer.
Voor een goed bezoek aan Rotterdam heb je aan één dag niet genoeg tenzij je slechts een deel van de stad wilt bekijken. In Rotterdam vind je alles wat je in een grote stad vindt: oude en nieuwe gebouwen, winkelcentra, parken, eetgelegenheden, theaters en noem maar op. De haven is vrij uniek.