Pinkpop
Pinkpop: wat zie je er voor je leeftijd nog goed uit met je bos zwarte krullen en roze jurk! Ik heb je eindelijk een keer in het echt mogen zien. Mooi hoe je met je stoïcijnse blik het Megaland terrein in Landgraaf continue in de smiezen had. Niks ontging jou, dus waarschijnlijk heb je ook opgemerkt dat ik afgelopen zaterdag met mijn gezin mijn debuut maakte op jouw feest. Nooit geweten dat je het langstlopende jaarlijkse festival ter wereld bent. Woodstock was niet de eerste maar wel de beroemdste met als motto: 3 days of Peace & Music. Toen heette jij nog Pinknick. Waar zij het na een paar jaar voor gezien hielden, ging jij door en veranderde jouw naam naar Pinkpop wat toch echt veel beter klinkt. Eigenlijk zou je dit jaar 54 kaarsjes uit mogen blazen en je op gaan maken voor een mooi jubileumjaar. Corona gooide roet in het eten waardoor het twee jaar stil bleef in Landgraaf en jij niets had om naar uit te kijken. Maar goed die tijd ligt achter ons en we mogen weer en jij dus ook.
Onbekend ben ik trouwens niet met jouw festival, dat wil ik er wel even bij zeggen. Vanaf mijn tienertijd ben ik een trouwe kijker. Ik zag heel veel mooie optredens voorbij komen. De Red Hot Chili Peppers, Lenny Kravitz, Sinead O'Connor, Faithless, Coldplay en zoveel meer. Een aantal is me altijd bijgebleven zoals die van mijn lievelingsbands van destijds: Pearl Jam in 1992 en Rage against the machine een jaar later. Maar ook het debuut van Krezip en Anouk zal ik niet vergeten. Allemaal bekeken vanaf de tv, in de tijd dat het voor mij veel te ver was om van Groningen naar Landgraaf af te reizen. Inmiddels woon ik een stukje dichterbij en heb ik mijn festival vooroordelen overboord gegooid. Ik bezocht kleinere festivals en de grotere zoals Lowlands, Best Kept Secret en Down the Rabbit Hole. Hoogste tijd om jou aan de lijst toe te voegen.
Het begon allemaal op vrijdagmiddag. Toen startte onze reis richting het zuiden. Dat was hard werken of niet, het is maar hoe je het bekijkt. In de stromende regen reden we van file naar file. Pas anderhalf uur later dan gepland kwamen we aan bij onze eindbestemming: boerderijcamping de Limburgerhof. Even snel de camping op en de plek inrichten zat er helaas niet in. Met een tractor werden we naar een plek midden op veld B gesleept, tussen vouwwagens, campers en caravans die hetzelfde lot hadden ondergaan. Om bij de faciliteiten van de camping te komen moesten we het modderige weiland trotseren. Dat was niet eenvoudig zonder laarzen. De witte sneakers die wel mee waren, probeerde ik met man en macht wit te houden maar daar was geen beginnen aan. Het mocht de pret niet drukken. We moesten vooral niet vergeten te lachen, de dag te plukken en te roeien met de riemen die we hadden. We zaten per slot van rekening allemaal in hetzelfde schuitje. 's Avonds stonden we met alle campinggasten die niet op het festival waren, in de loods de voetbalwedstrijd Nederland-Frankrijk te kijken. Het had wel wat.
Het ging uiteindelijk om jouw festival waar we een dag later met de bus vanuit de camping naar toe gingen. Vanaf dat moment konden we eindelijk sfeer gaan proeven. En die proefde goed. We gingen van de ene act naar de andere en zagen onder andere Joost, Douwe Bob, Chinchilla, Froukje, de Jeugd van Tegenwoordig, Anouk, Nothing but Thieves en Calvin Harris los gaan op het podium. Tussendoor eten en chillen op het stro wat de nacht ervoor nog in grote getale op het terrein was neergelegd, om een te grote modderpoel te voorkomen. Met een zeer voldaan gevoel gingen we aan het eind van de avond campingwaarts waar gelukkig de zon een deel van het weiland had droog gefohnd.
Pinkpop: je was fantastisch.! Ik zie dat je al aan het aftellen bent naar de volgende editie. Wij hebben besloten dat ook te doen. Hopen dat de camping dan ook een stuk droger is zodat we ook nog een beetje kunnen genieten van het campingleven en de prachtige omgeving.
