Afscheid lagere school
‘Goh loop jij hier nog rond?’ vroeg de conciërge laatst toen ik haar trof na het beklimmen van de 39 traptreden van de buitentrap.
‘Ja leuk he. Nog een paar weken hoor en dan is het gedaan’, antwoordde ik met een lichte weemoed in mijn stem. Hoeveel keren had ik in totaal wel niet de trappen in de vroege ochtend beklommen om ze niet veel later weer af te dalen? Iets wat jaren een automatisme was, leek nu een hele opgave vanwege het definitief afscheid dat aanstaande was. Ik haastte me het schoolgebouw in om naar het klaslokaal van groep 8 te gaan. Onderweg passeerde ik de andere klaslokalen, de bibliotheek en het open podium waar diverse herinneringen opdoemden van klassenvoorstellingen, Kerst- en Sintvieringen, de projectweken en de jaarlijkse Joppendag.
Ik bedacht me hoe het begin 2009 was gegaan toen we op zoek gingen naar een lagere school voor onze oudste dochter. We deden uitvoerig onderzoek (zoals dat gaat met een eerste), bekeken de resultaten van diverse scholen in de omgeving, struinden websites af en bezochten open dagen. Ik herinner me nog hoe verbaasd we waren dat niet elke school binnen handbereik lag. ‘Als u niet al jaren op de wachtlijst staat, dan kan ik u nu al zeggen dat er geen plek is’ zei een schooldirecteur. En zo vielen er ook snel scholen van de lijst af. Uiteindelijk waren al die cijfers en harde gegevens niet leidend maar maakte ons gevoel de keuze. Die keuze werd de kleinschalige school in de wijk waar we een paar jaar eerder waren neergestreken.
Het schoolgebouw zelf was en is nog steeds een bezienswaardigheid. Het is ontworpen door de bekende Nederlandse architect Herman Hertzberger. Hij ontwierp diverse gebouwen waaronder scholen. In 2000 en 2004 won hij de scholenbouwprijs. Ik ben me eens gaan verdiepen in deze architect en kwam erachter dat hij een duidelijke filosofie heeft over een school. ‘Een school functioneert als een stad. Uitdagend, inspirerend, uitnodigend, waar je je kunt terugtrekken en kunt positioneren ten opzichte van anderen en waar je leert samen te leven zijn de uitgangspunten’ aldus Hertzberger. Als ervaren ervaringsdeskundige kan ik dit beamen met de kanttekening dat niet alleen een schoolgebouw hier voor zorgt maar ook de leerkrachten, ondersteunend personeel, directie en niet te vergeten de mede leerlingen.
Vorige week beklommen we voor de laatste keer de 39 traptreden van de buitentrap voor de eindmusical van de jongste telg. Een definitief afscheid en afsluiting van een tijdperk dat 14 jaar bestreek. Vanaf nu rest ons niet anders dan het gebouw van buiten te bewonderen en dat is ook zeker geen straf.
Juli 2023