La Douce France
Het is druk als ik zaterdagmiddag de stand van les Tonneliers bezoek die voor de ingang van Slagerij van der Zalm aan de Lange Voort staat. Een paar mensen nippen uit een klein plastic wijnglas terwijl ondertussen iemand een paar flessen wijn afrekent. Kiki en Thomas Kuiper zijn verrast over de grote belangstelling die er al vanaf de ochtend is voor hun stand en in het bijzonder het product dat ze verkopen: de Oui rosé. ‘Volgens mij lezen veel mensen de Oegstgeester Courant, want iedereen weet dat we vandaag hier staan en komt doelgericht met een stevige tas aanzetten’ aldus Thomas. Hij is net nog wat dozen wijn gaan halen om de voorraad aan te vullen die in een paar uur tijd behoorlijk geslonken is. ‘Een verschil met Frankrijk is wel dat de Fransen er totaal geen moeite mee hebben om al vroeg in de ochtend wijn te drinken, dat is hier wel anders’.
Enthousiast vertellen ze over hun wijnavontuur dat begint als de coronacrisis uitbreekt. Waar de meeste dan teruggrijpen op vastigheden besluit dit stel juist om hun vaste baan op te zeggen en voor een half jaar naar Frankrijk te vertrekken. Doel is om te ontdekken of ze wijnboer willen worden. Bij verschillende wijnmakers gaan ze in de leer en als de tijd voorbij is plakken ze er nog een periode aan vast om ook de koude en natte maanden van januari en februari mee te maken. Ze zijn hierna nog meer overtuigd van wat ze willen en dat is definitief vertrekken naar Frankrijk. Niet om zelf wijnboer te worden maar om wijn te importeren uit de Langeuedoc. Deze streek stond vroeger vooral bekend om de massaproductie maar er is een nieuwe generatie wijnboeren opgestaan die het over een andere boeg gooit en bewust kiest voor kleinschalige biologische en biodynamische wijnproductie.
In het plaatsje Puissalicon betrekken Kiki en Thomas een oud wijnmakershuis met een grote kelder die ideaal is om wijn in te bewaren. In de beginperiode brengen ze de verkochte wijn nog zelf langs bij de klanten in Nederland om binding met ze op te bouwen. Dit concept blijkt al snel niet meer houdbaar. Nu laden ze twee a drie keer per jaar een vrachtwagen vol met wijn en die gaat richting Oegstgeest en vandaar wordt de wijn bij de klanten bezorgd. De garage box van de opa van Thomas (die tot zijn 19de jaar in Oegstgeest woonde) dient vooralsnog als opslagruimte, maar niet voor lang meer want aan het eind van het jaar gaan ze over naar een nieuwe opslagruimte wederom in Oegstgeest.
De focus van les Tonneliers ligt inmiddels niet meer alleen op de wijnimport want sinds kort maken Kikie en Thomas samen met één van de wijnboeren hun eigen rosé genaamd Oui. Deze wijn timmert aardig aan de weg en staat al op de wijnkaart van Villa Beukenhof en de Kaagsociëteit. Op zaterdag was Oegstgeest aan de beurt en eerlijk is eerlijk de strakblauwe lucht en stralende zon hielpen een handje mee. En ik ging natuurlijk ook niet met lege handen naar huis.
Wil je meer weten over de wijnen van Kiki en Thomas of hun verhaal? Bezoek dan hun website https://www.lestonneliers.nl/ of hun instagrampagina @lestonneliers.
Dit artikel is gepubliceerd in de Oegstgeester Courant (juni 2022).